بررسی اثربخشی نوروفیدبک در اصلاح دامنه امواج مغزی، میزان توجه و توانایی خواندن دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی در استان اردبیل

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی نوروفیدبک در اصلاح دامنه امواج مغزی، میزان توجه و توانایی خواندن دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پسر نارساخوان مراجعه کننده به مرکز ویژه ناتوانیهای یادگیری در شهرستان اردبیل در سال 1389 تشکیل می دادند. نمونه پژوهش 40 نفر دانش آموز نارساخوان بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. این پژوهش از نوع آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل دستگاه نوروفیدبک، مقیاس ارزیابی adhd وندربیلت (فرم والدین)، آزمون عملکرد پیوسته (cpt)، آزمون اختلال در خواندن و مقیاس تجدیدنظر شده هوشی وکسلر کودکان می باشد. نتایج تحلیل واریانس دو عاملی با اندازه گیریهای مکرر بهبودی معناداری را در خطاهای خواندن در طی جلسات آموزش نوروفیدبک و پیگیری دوماهه، نشان داد. اما نتایج بدست آمده برای متغیر درک مطلب، نشان دهنده عدم بهبودی در گروه نوروفیدبک بود. همچنین نتایج تحلیل واریانس دو عاملی با اندازه گیریهای مکرر بهبودی معناداری را در آزمون عملکرد پیوسته (پاسخهای صحیح، خطای حذف و خطای ارائه) در طی جلسات درمانی و پیگیری دوماهه، نشان داد. همچنین نتایج، بهبودی معناداری را برای امواج مغزی (دامنه فرکانس دلتا و تتا) در طی جلسات آموزش نوروفیدبک و پیگیری بعد از دوماه، نشان داد. نتایج این پژوهش حاکی از کارآیی نوروفیدبک و پایداری آن به عنوان یک شیوه درمانی در درمان نارساخوانی در مقایسه با گروه پلاسیبو است.